[ad_1]
به گزارش تراز ،بر اساس گزارش میدانی انجام شده، در شرایطی که تقاضای کلان جامعه روند کاهشی خود را دنبال می‌کند، واردات در حال افزایش است و این در شرایطی است که تورم نیز چشم انداز کاهش خود را از دست داده است. قاعدتاً در شرایطی که تقاضا روند کاهشی دارد باید شاهد عدم افزایش واردات باشیم، حال چگونه می‌توان این شرایط را توضیح داد؟ تقاضا بی‌ارتباط با تورم است یعنی تصور عمومی که علت کاهش تقاضا تورم است و تورم عامل کاهش قدرت خرید مردم شده است، به نظر از آن جهت درست نیست که علت دیگری برای این امر وجود دارد و آن علت عدم امکان اشتغال پویا در سیستم جذب تقاضا در اقتصاد ایران است.
عدم پویایی طرف عرضه در کنار عدم توان دولت برای جذب نیروی کار سبب شده است پویایی طرف تقاضا وجود نداشته باشد. در صورتی که پویایی طرف تقاضا وجود داشته باشد، افزایش قیمت‌ها نمی‌تواند نقش علیتی کامل به عنوان کاهش قدرت خرید مردم ایفا کند. تورم در اقتصاد ایران انعکاس عدم پویایی طرف عرضه است. بنابراین می‌توان گفت که تورم و کاهش قدرت خرید مردم هر دو در ذات طرف عرضه‌ای قرار گرفته است که به علت عدم حمایت‌هایی از جنس حمایت هایی که دولت امریکا برای بخش‌های خصوصی خود جهت پویا شدن، نوآور بودن و ماندن و … انجام می‌دهند، در ماهیت غیرپویا باقی مانده است. واردات معلول سودجویی و اهداف اقتصادی صاحبان این عملکرد است.
واردات‌چی‌ها افزایش قیمت را فرصتی برای خود می‌دانند و این گونه که آمار‌ها نشان می‌دهد کاهش تقاضایی که در ذات عدم‌پویایی طرف عرضه و عدم‌امکان دولت برای زیر چتر گرفتن قشر‌های بیشتر مردم است، نقشی برای کاهش قیمت‌ها نداشته و منجر به کاهش ظرفیت تولید در عین باقی ماندن قیمت تولید در همان سطح قبلی و افزایش واردات می‌شود. به عبارت دیگر واردات زمانی کاهش می‌یابد که قیمت‌ها کاهش یابد. قیمت‌ها زمانی کاهش می‌یابد که رکود به معنای تعطیلی واحدهای تولیدی فرا رسد. زمانی که قیمت‌ها به علت بقای تولید ولو در سطح پایین باقی مانده شده باشد، واردات‌چی‌ها در میدان باقی خواهند ماند و گروه هدف خود را کارمندانی که در زیر چتر دولت هستند قرار داده و در میدان رقابت با تولید‌کنندگان میدان خالی کرده بازار را پر خواهند کرد.
[ad_2]
Source link
