وقتی که نیلی خلیج فارس، رنگ خون گرفت

به گزارش تراز ، وقتی در صنعت هوانوردی واژه «هما» می آید، اهالی حوزه هوانوردی در کشور ما یاد صحبتهایی می افتند که در یکسال اخیر نقل بسیاری از محافل بوده؛ مانند قرارداد هما و ایرباس و همچنین ورود هواپیماهای مدرن این شرکت هواپیماسازی، قراردادی که اجرای تعهدات ایرباس در آن نیازمند مجوزهایی از سوی آمریکا بود.

در کشور ما نزدیک به سه دهه است که ترکیب سه نام ایرباس، هما و آمریکا در کنار هم یک خاطره تلخ را یادآور می سازد؛ ۲۹ سال از حادثه تلخ حمله ناو وینسنز آمریکای متجاوز به هواپیمای مسافربری ارباس هما از مبدا بندرعباس به دبی بر فراز آبهای نیلگون خلیج همیشگی فارس می گذرد. روزی که خیلج همیشگی فارس از نیلی وام گرفته از آسمان با شماره IR۶۵۵ به رنگ سرخ در آمد و ایران به حال خلیج همیشگی فارس گریست.

روزی که چشم هایی از بدرقه عزیزان تر شد و دسته گلهای به استقبال آمده در دست چشم انتظاران خشک گردید و با سیل اشک هم جان دوباره نیافت.

مدت زمان پرواز بندرعباس تا دبی ۲۸ دقیقه تخمین زده شد، ارتفاع مورد نیاز برای پرواز با هواپیمای ارباس A۳۰۰ به علامت ثبت EP-IBU با شماره پرواز IR۶۵۵ حدود ۱۴ هزار پا در نظر گرفته شده بود. هواپیما در ارتفاع ۱۲ هزار پایی به سر می برد و در حال رفتن به ۲ هزار پا بالاتر.

هشت سال از وقوع جنگ تحمیلی توسط عراق که به تحریک غربی ها به ایران هجوم آورده بود می گذشت. عملیات های موشکی و انفجار بمب های شیمیایی که هدیه غربی ها به دولت وقت بعثی عراق بود، هر از چندی داغ تازه ای به دل مردم مظلوم ایران زمین می گذاشت. مادران بسیاری در آن زمان داغ دیده فرزند شهید خود شدند.

شهدا، جانبازان، مفقودالاثرها و اسرایی که هر روز در زندان های رژیم بعث عراق شکنجه می شدند و مادران و خانوادشان انتظار دیدار آنهارا داشتند. سرزمین ما در روزگاری به سر می برد که همه همدل بودند برای دفاع، آن هم با دل های پژمرده و زخم خورده.

مدال شجاعت هم در این وانفسای نقض حقوق بشر نثار مردی شد که از یک هواپیمای بی دفاع حامل کودکان و زنان ترسید.

هفت دقیقه از لحظه برخاست هواپیما می گذشت که ۱۱ مورد اخطار از سوی ناو آمریکایی به سمت هواپیمای ایرانی فرستاده شد. ۷ مورد از این ۱۱ اخطار روی فرکانس ۲۴۳ مگاهرتز بوده که این فرکانس مختص هواپیماهای نظامی است و ناو وینسنز به فرماندهی ویلیام راجرز جنایتکار آن را به سوی هواپیمای ایرباس که فاقد تجهیزات لازم جهت دریافت این موارد اخطاری بوده ارسال نموده است.

یکی دیگر از اخطارها را ناو سایدز فرستاد که بروی همین فرکانس بوده و ۳ اخطار دیگر بر بروی فرکانس ۵/۱۲۱ مگاهرتز فرستاده شده که کلیه هواپیماهای ایران ایر بر روی خلیج همیشگی فارس روی آن به گوش بودند.

به گفته فرماندهان ناو مذکور، تمامی علائمی که خلبان ایرباس، شهید محسن رضائیان پاسخ می داده دال بر غیرنظامی بودن هواپیما بوده است.

نیروی جنایتکار دریایی ایالات متحده که به سمت هواپیمای مسافربری موشک خود را شلیک کرد، متعلق به کشوری است که بسیاری از عهدنامه های بین المللی در آنجا بسته می شود. مثل پیمان شیکاگو که مربوط به سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری است و آمریکا سرزمینی است که سازمان ملل متحد در آن قرار دارد اما از جنایتهایی که در حق سیاهپوستان شد بگذریم، از حمله اتمی به هیروشیما و ناکازاکی هم، از جنگ افروزی در ویتنام، افغانستان، عراق، همراهی رژیم بعث در ناآرام ساختن خاور میانه و جنگ بر ضد ایران، از دسیسه هایی که در زمان طاغوت در سرزمین ما داشتند و بسیاری دیگر موارد این چنینی بگذریم، وقتی تقویم را ورق می زنیم، در مورد ۱۲ تیر نوشته شده که سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران توسط ناو آمریکای جنایتکار لحظه ای یاد اشک ها و لبخند های بدرقه کنندگان مسافرین هواپیما و دستهای کوچک ۶۶ کودکی بیفتیم که به نشان خداحافظی تکان می خورد و قربانی وحشیگری نه فقط یک فرد به نام ویلیام راجزر بلکه یک سیستم دولتی به نام دولت جنایتکار ایالات متحده آمریکا، شد.

دولتی که چندی بعد در سال ۱۹۹۰ یعنی دو سال پس از وقوع این ماجرا، مدال لیاقت به فرمانده جنایتکار ناو خود داد و از وی به علت شجاعت هایش تقدیر کرد. به راستی شجاعت این فرد جنایتکار کجا بوده است؟ ادعای آنها این بود که تصور می کردند هواپیمای اف ۱۴ از بندرعباس به جهت حمله به ناو آمریکایی برخاسته است، در شرایطی که تمامی علائم حاکی از قطعیت غیرنظامی بودن هواپیماست و هیچ تصمیمی مبنی بر حمله به ناو نبوده.

از منابع غربی نیز نقل شده که فرماندهان آمریکایی کاملا آگاه بودند که حتی اگر هواپیما اف ۱۴ بوده، بازهم امکان حمله به ناو را ندارد زیرا فاقد موشک برای حمله هوا به زمین است و تنها قادر به درگیری های هوایی می باشد که این عینا ادعای نظامیان دریائی آمریکاست.

۱۲ تیر روز ننگ دولت آمریکا است که در آن نسخه عینی حقوق بشر آمریکایی به جهانیان عرضه شد تا اوج بی لیاقتی افسر نیروی دریائی این کشور و مظلومیت ملت ایران در برابر جنایات آمریکایی ها باز هم ثابت شود.

اما جمهوری اسلامی ایران با ایستادگی و پایداری در برابر سیاست های تنش زای ایالات متحده در عرصه های مختلف جهانی همواره خار چشم آنهایی است که مجسمه آزادی خود را آتش به دست به سوی شرق یعنی ایران روانه می سازند.