اینکوترمز : معرفی تمام ترم‌هایی که شما باید با آن آشنا باشید. (راهنمای کامل 2020)
فهرست مطالب این مقاله
مقدمه
اطلاعات حیاتی انواع اینکوترمز، در صنعت تجارت بین‌المللی نقش بنیادی ایفا می‌کند. اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) اینکوترمز جدیدی را از اول ژانویه 2020 منتشر کرد که در حال حاضر به مرحله اجرا درآمده است. اتاق بازرگانی بین‌المللی در سال 1936 نخستین نسخه از اینکوترمز را منتشر کرد و از آن زمان به طور مداوم آن را به‌روز کرده است تا تغییرات تجارت جهانی و نیازهای مختلف آن را در بر بگیرد. اهمیت این موضوع این است که همه اعضای جامعه تجارت بین‌المللی بتوانند تغییرات و رویه‌های اینکوترمز را به طور روشن درک کنند. اگرچه اینکوترمز 2020 ممکن است در ابتدا بسیار پیچیده به نظر برسد، اما لازم است، خریداران و فروشندگان در مورد نحوه عملکرد و تعهدات خود در زنجیره تامین اطلاعات داشته باشند.
در این مقاله، ما تلاش می‌کنیم تاثیر این مجموعه از تعاریف و مقررات بر تجارت بین‌المللی و انواع مختلف آن را بررسی نماییم. کارشناسان ما در گروه تجاری ققنوس به دلیل اهمیت این مسئله نکاتی را برای افزایش دانش عمومی شما درباره انواع اینکوترمز تدوین کرده‌اند، که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
اینکوترمز چیست؟
اینکوترمز (Incoterms) مخفف “International Commercial Terms” به معنای “شرایط تجارت بین‌المللی” است. اینکوترمز مجموعه‌ای از اصطلاحات و مقررات تجارت بین‌المللی است که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) انتشار می‌یابد. این مجموعه از شرایط واژه‌ها و تعاریف استاندارد را برای تجارت بین‌المللی ارائه می‌دهد که به فروشندگان و خریداران در تعیین تعهدات و مسئولیت‌هایشان در طول مراحل تبادل کالا و انجام معاملات تجاری کمک می‌کند.
انواع اینکوترمز به صورت مختصر و واضح، شرایط تحویل کالا، تقسیم هزینه‌ها، مسئولیت‌ها و وظایف طرفین معامله را تعریف می‌کند. این اصطلاحات، واژه‌های مختلفی مانند EXW (Ex Works)، FOB (Free On Board)، CIF (Cost, Insurance, and Freight) و غیره را در خصوص تعهدات مرتبط با مکان تحویل، هزینه‌های حمل و بارنامه، بیمه و مسئولیت‌های مالی معین می‌کنند.
استفاده از اینکوترمز در معاملات تجاری بین‌المللی به خریداران و فروشندگان کمک می‌کند تا درک بهتری از شرایط معامله داشته باشند و از ابهامات در مورد تعهدات و مسئولیت‌ها جلوگیری کنند. انواع اینکوترمز به عنوان یک زبان مشترک تجاری بین‌المللی عمل می‌کند و به تجارت بین‌المللی تسهیل می‌دهد.
اهمیت قراردادهای اینکوترمز در تجارت بین المللی
در تجارت بین‌المللی، اینکوترمزها (Incoterms) نقش بسیار حیاتی و اساسی دارند. این اصطلاحات بازرگانی بین‌المللی، تعریف‌ها، قوانین، و تعهدات مرتبط با حقوق تجارت بین‌الملل را تعیین می‌کنند.
از منظر اتاق بازرگانی، انواع اینکوترمز نقش ویژه‌ای در تعاریف و تفاسیر بین‌المللی اصطلاحات تجاری متداول در قراردادهای فروش کالاها ایفا می‌کنند. این مجموعه از ترم‌ها واژه‌های استانداردی را ارائه می‌دهد که برای افراد و شرکت‌ها در تجارت بین‌المللی قابل فهم و قابل اجرا هستند.
یکی از جوانب بسیار مهم در استفاده از اینکوترمز، تعیین ترم مناسب برای معامله است. توافق بر روی یک ترم مشخص به طرفین معامله اجازه می‌دهد تا بدانند که چه کسانی از نظر قانونی مسئولیت‌ها و هزینه‌ها را در هنگام حمل و نقل کالاها به عهده دارند. این تعیینات به صورت دقیق و واضح در اسناد مربوط به حمل و نقل معاملات ذکر می‌شوند.
بدون استفاده از اینکوترمز، ممکن است ابهامات و اشتباهات درباره تعهدات و مسئولیت‌ها در معاملات بین‌المللی ایجاد شود. انواع اینکوترمز به عنوان یک زبان مشترک تجاری بین‌المللی عمل می‌کنند و تجارت بین‌المللی را ساده‌تر و کارآمدتر می‌سازند. بنابراین، فهم کامل و صحیح این ترم‌ها برای هر کسی که در تجارت بین‌المللی شرکت می‌کند بسیار اساسی و ضروری است.
مزایای استفاده از انواع اینکوترمز
یکی از جوانب حیاتی و پراهمیت در حوزه تجارت بین‌المللی، تعیین شرایط تحویل کالا و هزینه‌های مربوط به آن است. در این راستا، اینکوترمزها به عنوان یک سیستم استاندارد شده و بین‌المللی برای تدوین قراردادهای حمل و نقل، نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. مزایای استفاده از انواع اینکوترمز در قراردادهای حمل و نقل به شرح جدول زیر است:
| مرحله | توضیحات |
|---|---|
| مرحله ۱ | آماده‌سازی مدارک و اسناد مربوط به واردات |
| مرحله ۲ | تحویل مدارک به گمرک و بررسی اطلاعات |
| مرحله ۳ | تعیین عوارض گمرکی و مالیات |
| مرحله ۴ | پرداخت هزینه‌ها و تعرفه‌های مرتبط با واردات |
| مرحله ۵ | تأیید نهایی ترخ |
بررسی جامع 11 ترم مختلف از انواع اینکوترمز
اینکوترمز، به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای تجارت بین‌الملل، شامل 11 ترم است که هرکدام وظایف و مسئولیت‌های خود را در معاملات تجاری مشخص می‌کنند. در این قسمت به تشریح این اینکوترمزها و نقش هر یک در تارت بین المللی می‌دازیم:
گروه (E) – برای تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ
این دسته از انواع اینکوترمز برای فروش کالاهایی که صادرات آنها از کشور صادرکننده آغاز می‌شود، مختص است.
Ex Works، تحویل در محل کار (محل تعیین شده)
اصطلاح “تحویل در محل کار” به این معناست که فروشنده کالا را در محل خود (کارگاه، کارخانه، انبار و غیره) در اختیار خریدار قرار می‌دهد و وظیفه‌اش در همین نقطه به پایان می‌رسد.
ویژگی این ترم این است که فروشنده تا انتهای فرآیند در محل کار خود مسئولیت دارد. به خصوص، وی تا مرحله بارگیری یا ترخیص کالا بر روی وسیله نقلیه‌ای که خریدار فراهم کرده یا ترخیص کالا برای صادرات، مسئولیتی ندارد مگر این که به صورت صریح در قرارداد تعیین شده باشد. خریدار تمام هزینه‌ها و خطرات ناشی از انتقال کالا از محل کار فروشنده به مقصد مورد نظر را بر عهده دارد، لذا این اصطلاح نمایانگر حداقل تعهد برای فروشنده است.
توجه: این ترم از انواع اینکوترمز نباید در شرایطی که خریدار قادر به انجام تشریفات صادرات به طور مستقیم یا غیرمستقیم نیست، به‌کار گرقنه نشود. در چنین شرایطی، بهتر است از تحویل به حمل‌کننده (FCA) استفاده شود.
گروه (F) – تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدأ
این دسته‌بندی برای فروش کالاهایی است که تحویل آنها در بندر یا فرودگاه صادرکننده صورت می‌گیرد و مسئولیت حمل و نقل تا مقصد بر عهده خریدار است.
(FCA) Free Carrier: تحویل به حمل‌کننده (محل تعیین شده)
“تحویل به حمل‌کننده” به معنای این است که فروشنده، هنگامی که کالا آماده برای صادرات در محل یا نقطه‌ای تعیین شده، در اختیار حمل‌کننده قرار می‌دهد، تعهد تحویل را به اتمام می‌رساند. در صورتی که خریدار نقطه خاصی مشخص نکند، فروشنده می‌تواند نقطه‌ای را در محدوده که کالا در اختیار حمل‌کننده قرار گرفته است، انتخاب کند.
(FAS) Free Alongside Ship: تحویل در کنار کشتی (بندر بارگیری تعیین شده)
در این ترم از انواع اینکوترمز “تحویل در کنار کشتی” به معنای این است که وظایف فروشنده در مورد تحویل هنگامی به پایان می‌رسد که کالا در بندر بارگیری تعیین شده روی اسلکه یا دوبه‌ها قرار گیرد. در این مرحله، خریدار مسئولیت کلیه هزینه‌ها و مسائل فقدان یا خسارت کالا را بر عهده دارد.
(FOB) Free On Board: تحویل روی عرشه (بندر بارگیری تعیین شده)
“تحویل روی عرشه” به معنای این است که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا هنگامی به پایان می‌رسد که کالا در بندر حمل تعیین شده از نرده کشتی گذشته باشد. از این نقطه به بعد، خریدار مسئولیت کلیه هزینه‌ها و مسائل فقدان یا خسارت کالا را تقبل می‌کند.
قوانین اینکوترمز همچنین برای حمل کانتینری نیز صدق می‌کنند. این اصطلاحات مشخص می‌کنند که هزینه‌ها و مسئولیت‌های مربوط به حمل و نقل کالاها در هر مرحله از حمل و نقل توسط فروشنده یا خریدار پرداخت می‌شود. از این رو، اصطلاحات انواع اینکوترمز می‌توانند در تعیین مسئولیت‌ها و هزینه‌ها در تجارت کانتینری مفید باشند. به عنوان مثال، اصطلاح FOB نشان‌دهنده آزادی کالا بر روی کشتی است و نشان می‌دهد که هزینه حمل و نقل کالا تا زمان بارگیری آن بر روی کشتی توسط فروشنده پرداخت می‌شود.
گروه (C) – تحویل کالا در مبدأ به خریدار با پرداخت کرایه حمل
این دسته بندی برای تحویل کالا به خریدار در مبدا است که فروشنده کرایه حمل را هم می‌پردازد.
ترم CFR (Cost and Freight)
ترم CFR به معنای هزینه و کرایه حمل است. در این حالت، فروشنده ملزم به پرداخت هزینه‌ها و کرایه حمل مورد نیاز برای انتقال کالا به بندر مقصد تعیین شده است. با این حال، مسئولیت فقدان یا خسارت و هر گونه هزینه اضافی از زمان تحویل روی عرشه، از لحظه‌ای که کالا از نرده کشتی در بندر بارگیری عبور می‌کند، به عهده خریدار می‌باشد.
ترم CFR فروشنده را ملزم به ترتیب ترخیص کالا برای صدور می‌کند. این اصطلاح به‌طور خاص برای حمل دریایی و آب‌راه داخلی قابل استفاده است. در صورتی که نرده کشتی در مورد حمل با کشتی‌های رو به رو یا حمل با کانتینر کاربرد نداشته باشد، بهتر است از بین انواع اینکوترمز از ترم CPT استفاده شود.
ترم CIF (Cost, Insurance and Freight)
ترم CIF به معنای هزینه، بیمه و کرایه حمل است. در این حالت، وظیفه‌های فروشنده شبیه به ترم CFR است با این تفاوت که فروشنده ملزم به بیمه دریایی کالا نیز می‌شود. فروشنده قرارداد بیمه را انعقاد و هزینه بیمه را پرداخت می‌کند.
خریدار باید توجه داشته باشد که طبق ترم CIF، فروشنده تنها ملزم به حداقل پوشش بیمه است. همچنین، این ترم فروشنده را ملزم به ترتیب ترخیص کالا برای صدور می‌کند. این اصطلاح نیز برای حمل دریایی و آب‌راه داخلی قابل استفاده است. در مواقعی که نرده کشتی در مورد حمل با کشتی‌های رو به رو یا حمل با کانتینر کاربرد نداشته باشد، بهتر است از اصطلاح CIP (حمل و بیمه پرداخت شده) استفاده شود.
کرایه حمل پرداخت شده تا (مقصد تعیین شده) (CPT – Carriage Paid To)
ترم CPT از انواع اینکوترمز به معنای “کرایه حمل پرداخت شده تا مقصد” است. در این شرایط، فروشنده مسئول پرداخت کرایه حمل کالا تا مقصد تعیین شده است. مسئولیت فقدان یا خسارت و هر گونه هزینه اضافی ناشی از حوادث حمل‌ونقل از زمانی که کالا تحت نظارت حمل‌ونقل کننده قرار گرفته و از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود، به عهده خریدار است.
در تعریف این ترم، “حمل‌ونقل کننده” به هر شخصی اشاره دارد که در یک قرارداد حمل تعهد به اجرا یا فراهم کردن مقدمات حمل از نوع راه‌آهن، جاده‌ای، دریایی، هوایی، آب‌راه داخلی یا حمل مرکب به کار گرفته است.
در صورت استفاده از حمل‌ونقل کنندگان دیگری برای حمل کالا به مقصد تعیین شده، با تحویل کالا به اولین حمل‌ونقل کننده، مسئولیت از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود. این اصطلاح به عنوان یک گزینه متنوع برای هر نوع حمل از جمله حمل مرکب قابل استفاده است.
کرایه حمل و بیمه پرداخت شده (CIP – Carriage and Insurance Paid to)
ترم CIP از انواع اینکوترمز به معنای “کرایه حمل و بیمه پرداخت شده” است. در این حالت، فروشنده مسئول پرداخت کرایه حمل کالا تا مقصد تعیین شده و همچنین بیمه محموله است. فروشنده قرارداد بیمه را منعقد کرده و هزینه بیمه را پرداخت می‌کند.
خریدار باید توجه داشته باشد که طبق ترم CIP، فروشنده تنها ملزم به حداقل پوشش بیمه‌ای است. این ترم همچنین فروشنده را ملزم به ترتیب ترخیص کالا برای صدور می‌کند. این اصطلاح نیز برای هر نوع حمل از جمله حمل مرکب قابل استفاده است.
تحویل کالا در مقصد – گروه D
گروه D، که تحت قوانین مربوط به تحویل کالا در مقصد قرار دارد، به 5 زیرگروه تقسیم می‌شود. این گروه‌ها به ترتیب زیر هستند:
تحویل در مرز (محل تعیین شده) – DAF (Delivered At Frontier)
تحویل در مرز به این معناست که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا به پایان می‌رسد زمانی که کالا را برای صدور ترخیص آماده می‌کند و آن را در نقطه‌ای در مرز، قبل از ورود به گمرک کشور همجوار، در اختیار خریدار قرار می‌دهد. این اصطلاح از انواع اینکوترمز به طور اصلی در حمل راه‌آهن یا جاده‌ای استفاده می‌شود، اما برای هر نوع حملی ممکن است به کار رود.
تحویل از کشتی – DES (Delivered Ex Ship)
تحویل از کشتی به معنای آن است که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا زمانی به پایان می‌رسد که کالا را قبل از ترخیص در بندر مقصد تعیین شده روی عرشه کشتی در اختیار خریدار قرار می‌دهد. این اصطلاح تنها برای حمل دریایی یا آب‌راه داخلی مناسب است.
تحویل در اسکله (عوارض پرداخت شده) – DEQ (Delivered Ex Quay)
تحویل در اسکله به این معناست که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا زمانی به پایان می‌رسد که کالا را پس از ترخیص برای ورود در اسکله (بارانداز) بندر مقصد تعیین شده، در اختیار خریدار قرار می‌دهد. فروشنده باید تمام مسئولیت‌ها و هزینه‌های مربوط به تحویل کالا در این حمل را تقبل کند.
در صورتی که فروشنده قادر به دریافت پروانه ورود نباشد، این اصطلاح نباید به کار گرفته شود. اگر طرفین بخواهند خریدار کالا را برای ورود ترخیص کند و عوارض را بپردازد، باید از بین انواع اینکوترمز عبارت “عوارض پرداخت نشده” (DDU) به جای “عوارض پرداخت شده” استفاده کنند.
اگر طرفین بخواهند پرداخت بعضی از هزینه‌های وارداتی را از وظایف فروشنده خارج کنند، می‌توانند با افزودن این عبارات، منظور خود را واضح کنند؛ “تحویل در اسکله مالیات ارزش افزوده پرداخت نشده” (در بندر مقصد تعیین شده). این اصطلاح تنها برای حمل دریایی یا آب‌راه داخلی قابل استفاده است.
تحویل در مقصد بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی – DDU (Delivered Duty Unpaid)
تحویل عوارض پرداخت نشده به معنای آن است که وظیفه فروشنده در مورد تحویل کالا به پایان می‌رسد زمانی که کالا را در محل تعیین شده در کشور مورد نظر در اختیار خریدار قرار می‌دهد.
فروشنده ملزم به پذیرش تمام مسئولیت‌ها و هزینه‌های مرتبط با آوردن کالا به محل مشخص شده (به جز عوارض، مالیات‌ها، و دیگر هزینه‌های رسمی قابل پرداخت به هنگام ورود) است. همچنین، در این ترم از انواع اینکوترمز وی باید هزینه‌ها و مسئولیت‌های انجام تشریفات گمرکی کالا را بپذیرد. خریدار ملزم به پرداخت هر گونه هزینه اضافی و تحمل هر گونه مسئولیت ناشی از تأخیر در ترخیص به موقع کالا برای ورود به کشور است.
در صورتی که طرفین بخواهند که فروشنده تشریفات گمرکی را انجام دهد و تمام هزینه‌ها و مسئولیت‌های مربوط به آن را بپذیرد، باید با افزودن عبارات مناسب این منظور را صراحتاً بیان کنند.
اگر طرفین بخواهند که وظایف فروشنده برخی از هزینه‌های قابل پرداخت به هنگام ورود کالا، مانند مالیات ارزش افزوده (VAT)، نیز شامل شود، باید با افزودن این عبارات، هدف خود را بیان کنند: “تحویل عوارض پرداخت نشده، مالیات ارزش افزوده پرداخت شده (محل مقصد تعیین شده).” این اصطلاح را می‌توان برای هر نوع حمل کالا به کار برد بدون در نظر گرفتن نوع حمل.
تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی – DDP (Delivered Duty Paid)
ترم DDP یکی از انواع اینکوترمز است که در ادامه به توضیح آن می‌پردازیم. تحویل عوارض پرداخت شده به این معناست که مسئولیت فروشنده در تحویل کالا به پایان می‌رسد زمانی که کالا را در محل تعیین شده در کشور مورد نظر در اختیار خریدار می‌گذارد.
فروشنده مکلف است تمام ریسک‌ها و هزینه‌های مربوط به حمل کالا به محل تعیین شده را بپذیرد؛ این شامل عوارض، مالیات‌ها و دیگر هزینه‌های پس از ترخیص کالا برای ورود به کشور می‌شود. این اصطلاح نشان‌دهنده حداکثر وظیفه برای فروشنده است، در مقابل اصطلاح EXW که به حداقل وظیفه اشاره دارد.
در صورتی که فروشنده قادر به دریافت پروانه ورود نباشد، این اصطلاح نباید به کار برود. اگر طرفین تمایل داشته باشند که خریدار واردات کالا را برای ترخیص و پرداخت عوارض بپذیرد، از اصطلاح DDU (تحویل عوارض پرداخت نشده) استفاده می‌شود.
همچنین، اگر طرفین تصمیم به معافیت از پرداخت برخی از هزینه‌های قابل پرداخت به هنگام ورود، از جمله مالیات ارزش افزوده (VAT) از طریق فروشنده دارایی، باشند، می‌توانند با افزودن عبارات مشخص، این توافق را مشخص نمایند؛ “تحویل عوارض پرداخت شده، مالیات ارزش افزوده پرداخت نشده (محل مقصد تعیین شده)”. این اصطلاح در انواع اینکوترمز برای هر نوع حمل و نقلی مناسب است.
نکات کلیدی برای انتخاب اینکوترمز مناسب
در تجارت بین المللی، افراد برای تسهیل امور خود با توجه به نیازها و شرایط یکی از انواع اینکوترمز را انتخاب می‌کنند. در این راستا توجه به نکات زیر تویه می‌شود.
- شناخت نیازهای تجارتی خود: بررسی دقیقی از نوع کالا، مسیر حمل و نقل، و شرایط تجارتی خود داشته باشید تا اینکوترمزی را انتخاب کنید که بهترین تطابق را دارد.
- تعیین مسئولیت‌ها و هزینه‌ها: درک دقیق از نحوه تخصیص مسئولیت‌ها و هزینه‌ها بین خریدار و فروشنده در هر نوع اینکوترمز ضروری است.
- سطح بیمه: اگر اهمیت بیمه برای شما زیاد است، نوع اینکوترمزی را انتخاب کنید که سطح پوشش بیمه مطلوبی برای کالای شما فراهم کند.
- سفارشی‌سازی معاملات: اگر نیاز به تنظیمات خاص و سفارشی در معاملات دارید، اینکوترمزی را انتخاب کنید که امکانات مورد نیاز شما را فراهم کند.
- تغییرات در اینکوترمز 2020: درک دقیق از تغییرات اعمال شده در اینکوترمز 2020 و تاثیرات آنها بر معاملات تجاری شما.
- آمادگی به تغییرات: آمادگی به تغییرات در طول زمان و تنظیم مجدد معاملات بر اساس به‌روزرسانی‌ها و تغییرات حقوقی.
- مشاوره حقوقی: مشاوره با یک حقوقدان متخصص در مورد قراردادهای بین‌المللی و انواع اینکوترمز برای اطمینان از انتخاب صحیح و حسابرسی قراردادها.
- استفاده در تجارت الکترونیکی: اگر تجارت الکترونیکی می‌کنید، نوع اینکوترمزی را انتخاب کنید که به ویژه برای این نوع تجارت مناسب است.
- توافق مستندات: تضمین کنید که طرفین در قراردادهایشان از مستندات مناسب و روشنی برای انجام معاملات استفاده می‌کنند.
تغییرات مهم اینکوترمز 2020 نسبت به نسخه 2010
یکی از تغییرات مهم اینکوترمز 2020 حذف ترم DAT و جایگزینی آن با DPU است. این تغییر نیازمند آشنایی دقیق پیرامون قرارداد با این به‌روزرسانی‌ها است. هر دو طرف باید اثرات این تغییرات بر زنجیره تامین را در نظر بگیرند.
سطح پوشش بیمه CIF و CIP
دو ترم CIF و CIP در اینکوترمز 2020 تنها ترم‌هایی هستند که در آنها فروشنده باید محموله را بیمه کند. با توجه به تغییر در شرایط بیمه‌ای، در حالی که در نسخه 2010 فروشنده تحت شرایط بیمه کالا C بیمه را انجام می‌داد، در نسخه 2020 انواع اینکوترمز موظف به بیمه کالا A است که شامل بیمه تمام خطر می‌شود.
هزینه‌ها
در اینکوترمز 2010، هزینه‌ها به طور کلی و بدون جزئیات واضحی بیان می‌شدند که ممکن بود ابهاماتی به دنبال داشته باشد. اما در نسخه 2020 با ارائه جزئیات بیشتر، هزینه‌ها به صورت واضحتری بیان شده‌اند و این موضوع از دستکاری و تغییرات قیمت جلوگیری می‌کند.
نیازهای امنیتی
اینکوترمز 2020 برای نیازهای امنیتی جزئیات بیشتری را ارائه داده است. بودجه‌ها و ملزومات امنیتی با افزوده شدن به A4/A7 و هزینه‌های مورد نیاز به A9/B9 توسیع یافته‌اند.
حمل و نقل توسط خریدار و فروشنده
نسخه 2020 امکان استفاده از وسایل شخصی خریدار و فروشنده را فراهم کرده است. این امکان به طرفین استفاده کننده از انواع اینکوترمز این اختیار را می‌دهد که از تجهیزات مخصوص خود برای حمل و نقل، مانند کامیون یا هواپیما، استفاده کنند.
بارنامه و اینکوترمز FCA و FOB
برای تشویق به استفاده از اینکوترمز FCA در اینکوترمز 2020 به‌روزرسانی‌هایی اعمال شده است. مقرراتی به این شکل گذاشته شده که خریدار باید از فروشنده بخواهد که اسناد حمل و نقل مانند بارنامه را صادر کند، که در گذشته شرکت حمل‌کننده اغلب این اطلاعات را ارائه نمی‌داد.
اضافه کردن اینکوترمز 2020 به قرارداد و بررسی قراردادهای موجود
برای اضافه کردن اینکوترمز 2020 به قراردادها، می‌توانید با رعایت مراحل زیر اقدام کنید:
- تایید توافقنامه اینکوترمز 2020:
اطمینان حاصل کنید که هر دو طرف با توافقنامه اینکوترمز 2020 موافقت کرده‌اند. این تایید باید به صورت کتبی و مشخص در قراردادهای جدید یا اصلاحی نوشته شود. - تعیین و اعلام نسخه اینکوترمز: طرفین باید واضحاً مشخص کنند که از کدام نسخه از انواع اینکوترمز (2010 یا 2020) در قرارداد استفاده می‌کنند. این اطلاعات باید به طور دقیق در متن قرارداد وارد شوند.
- به‌روزرسانی مفاد قرارداد: در صورتی که تصمیم به استفاده از اینکوترمز 2020 گرفته شده است، مفاد قرارداد باید با دقت به‌روز شوند. تمام شرایط مربوط به حمل و نقل، بیمه، وظایف، و هزینه‌ها باید با توجه به مفاد اینکوترمز 2020 بازنویسی شوند.
- اعلام اثرات تغییرات: تغییرات اعمال شده به قرارداد باید به صورت صریح اعلام شود. این شامل هر گونه تغییر در اختیارات و تعهدات طرفین می‌شود.
- نظارت بر روی اسناد مرتبط: اسناد مرتبط با قرارداد، از جمله فاکتورها و بارنامه‌ها، باید با توجه به تغییرات اینکوترمز 2020 تهیه و اصلاح شوند. همچنین، اطمینان حاصل کنید که همه اسناد با نسخه‌های معتبر اینکوترمز مطابقت دارند.
- آگاهی از تغییرات: هر دو طرف باید به دقت آگاهی داشته باشند که تغییرات اعمال شده چه تأثیری بر شرایط قرارداد و تعهدات آنان دارد.
از نظر قانونی و تجاری، اضافه کردن اینکوترمز 2020 به قراردادها به جلوگیری از ابهامات و سوتفاهمات کمک می‌کند و اطمینان حاصل می‌شود که هر دو طرف با شرایط قرارداد و تعهدات جدید انواع اینکوترمز آگاهانه موافقت کرده‌اند.
استفاده از انواع اینکوترمز در معاملات بین‌المللی: چالش‌ها و راهکارها
استفاده از اینکوترمز در معاملات بین‌المللی نقش بسیار حیاتی ایفا می‌کند اما با همه فواید، چالش‌های خود را نیز به همراه دارد. در این مطلب، به بررسی چالش‌ها و ارائه راهکارهایی برای مدیریت صحیح این چالش‌ها پرداخته‌ایم.
مدیریت چالش‌ها در استفاده از انواع اینکوترمز امری ضروری است که نیازمند هماهنگی بین اطلاعات، آگاهی و مشاوره تخصصی است. راهکارهای مناسب و مستمر می‌توانند به کسب و کارها کمک کنند تا از مزایای این ابزارها به نحو بهینه استفاده کنند و ریسک‌های مرتبط را به حداقل برسانند.
| مرحله | توضیحات |
|---|---|
| مرحله ۱ | آماده‌سازی مدارک و اسناد مربوط به واردات |
| مرحله ۲ | تحویل مدارک به گمرک و بررسی اطلاعات |
| مرحله ۳ | تعیین عوارض گمرکی و مالیات |
| مرحله ۴ | پرداخت هزینه‌ها و تعرفه‌های مرتبط با واردات |
| مرحله ۵ | تأیید نهایی ترخ |
چگونگه تجارت خود را با استفاده از اینکوترمز 2020 انجام دهیم؟
با توجه به به‌روزرسانی اینکوترمز، مدیریت تغییرات در قراردادهای حمل و نقل امری بسیار حیاتی است. هر گونه تغییر در انواع اینکوترمز ممکن است تأثیر مستقیمی بر تجارت شما داشته باشد. بهتر است همواره آمادگی لازم را داشته باشید.
پیشنهاد می‌شود که هنگام مدیریت تغییرات به نکات زیر توجه ویژه داشته باشید:
- تعیین اینکوترمز مناسب: مشخص کنید که کدام اینکوترمز برای شرایط تجارت شما مناسب است.
- حسابرسی قراردادها: قراردادهایی که تا سال 2020 تمدید شده‌اند یا در آینده قرار است تمدید شوند، به دقت حسابرسی شوند.
- تغییر از FOB به FCA: اگر تحت اعتبارنامه خرید یا فروش می‌کنید، ممکن است نیاز باشد از FCA به جای FOB استفاده کنید. این تغییر نیازمند آموزش حمل‌کننده‌ها برای صدور بارنامه می‌شود.
- تغییر در قراردادها: مطمئن شوید که قادر به ایجاد و اعمال هر تغییری در قراردادها و اسناد هستید.
- تعیین سال نسخه اینکوترمز: سال نسخه اینکوترمز خود را در قراردادها ذکر کنید.
- بررسی هزینه‌ها و اسناد: هزینه‌ها و اسناد به‌روزرسانی‌شده را بررسی کنید تا مشخص شود آیا تغییراتی در هزینه‌های شما رخ داده است یا خیر.
- افزایش سطح پوشش CIP: برای CIP، سطح پوشش خود را افزایش دهید تا امانتداری بیشتری در محموله خود داشته باشید.
- تأمین امنیت بیشتر: درخواست افزایش امنیت برای واردات و صادرات را در نظر بگیرید.
- مسئولیت بارگیری و تخلیه: مسئولیت بارگیری و تخلیه را در انواع اینکوترمز به دقت مشخص کنید.
- شناخت مسئولیت‌ها: مطمئن شوید که زیان، خطر، و هزینه‌ها از کدام نقطه به شما منتقل می‌شود.
- مشاوره با کارشناسان: برای جلوگیری از هر گونه هزینه اضافی و افزایش امانت، با مشاوران ما در گروه تجاری ققنوس تماس بگیرید تا با تمام جوانب اینکوترمز و مسائل حقوقی آشنا شوید. این مشاوره می‌تواند به شما در بالا بردن سطح سود و امانت کمک کند.
جمع بندی
انواع اینکوترمز یک سری توافقات و قوانین است که در معاملات بین‌المللی برای تعیین شرایط تحویل کالا، مسئولیت‌ها، و هزینه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. از EXW تا DDP، هر یک از این اینکوترمزها ویژگی‌ها و تعهدات خود را دارند که باید با دقت انتخاب شوند تا ریسک‌ها و هزینه‌ها به نحو مطلوب توزیع شوند.
در انتخاب اینکوترمز مناسب برای معاملات بین‌المللی، گروه تجاری ققنوس به عنوان یک مشاور حقوقی و تجاری مطمئن و قابل اعتماد می‌تواند نقش کلیدی داشته باشد. با توانمندی در زمینه حقوق بین‌الملل و تجارت، این گروه می‌تواند شما را در تدوین قراردادها، تفسیر انواع اینکوترمز، و مدیریت ریسک‌های مرتبط با معاملات بین‌المللی یاری نماید. از اطلاعات به‌روز، بهینه‌سازی هزینه‌ها، و تضمین حقوق و تعهدات شما، گروه تجاری ققنوس به عنوان یک همراه قابل اعتماد برای تجارت بین‌المللی شما عمل می‌کند.
اینکوترمز (Incoterms) یک سری اصطلاحات تجاری است که توافقات بین فروشنده و خریدار در معاملات بین‌المللی را تنظیم می‌کند.
در انواع اینکوترمز، ترم DAT بهتر است یا ترم DPU؟
این دو ترم با هم تفاوتی ندارند. در واقع ترم قبلی DAT را DPU نامیدند که از سردرگمی‌هایی که در گذشته به دلیل کلمه تحویل در ترمینال پیش آمده بود جلوگیری کند.
اگر سال اینکوترمز اعلام نشده باشد چه می‌شود؟
در صورت عدم اعلام نسخه اینکوترمز به شکل زیر عمل می‌شود:
تا 31 دسامبر 2019 اینکوترمز 2010
از اول ژانویه سال 2020 اینکوترمز 2020
اگر سال متفاوتی مانند اینوکترمز 1990 بیان شود در آن‌صورت شرایط مربوط به آن اعمال می‌شود.
شرایط بیمه کالا A بهتر است یا شرایط بیمه کالا C?
شرایط بیمه کالا A سطح گسترده‌ای را پوشش می‌دهد که معمولا مناسب کالاهای تولیدی است در حالی که شرایط بیمه کالا C برای کالاهای معمولی مناسب است.
چه تغییراتی در اینکوترمز 2020 اعمال شده است؟
مهمترین تغییر اضافه شدن DPU به جای DAT است و تغییراتی در سطح پوشش بیمه CIF و CIP صورت گرفته است.
CPT و CIP چه تفاوت‌هایی دارند؟
تفاوت اصلی بین CPT و CIP در مسئولیت بیمه است؛ در CPT، خریدار مسئول بیمه است، اما در CIP، فروشنده موظف به بیمه تحت شرایط A است.
DAP به معنای “تحویل در محل” است که نشان دهنده آماده‌بودن محموله برای تخلیه در محل مقصد است.
تفاوت اصلی بین DPU و DAP در مسئولیت بارگیری و تخلیه است؛ در DPU، فروشنده مسئول بارگیری است، اما در DAP، خریدار مسئول بارگیری است.
چرا باید در قراردادهای معاملات بین‌المللی از اینکوترمز استفاده کرد؟
استفاده از انواع اینکوترمز در قراردادهای معاملات بین‌المللی به دلیل تنظیم شرایط تحویل، هزینه‌ها، و مسئولیت‌ها اهمیت دارد و موجب شفافیت و سادگی در معاملات می‌شود.
چگونه گروه تجاری ققنوس می‌تواند در تجارت بین‌المللی کمک کند؟
گروه تجاری ققنوس با تخصص در حوزه حقوق بین‌الملل و تجارت، می‌تواند در انتخاب مناسب‌ترین اینکوترمز، تدوین قراردادها، و مدیریت ریسک‌های معاملات بین‌المللی به شما کمک کند. این مشاوره می‌تواند به بهبود سود و امنیت کمک کند.
من به نوشتن در حوزه‌های تخصصی، به‌ویژه بازرگانی بین‌المللی و خریدهای خارجی، علاقه‌مندم. هدفم این است که پیچیده‌ترین مفاهیم این حوزه را به ساده‌ترین زبان ممکن توضیح دهم، طوری که حتی کسی که تازه‌کار است، بتواند با اطمینان وارد دنیای تجارت شود. همیشه سعی می‌کنم محتوایی ارائه کنم که نه‌تنها آموزشی باشد، بلکه جذاب و کاربردی هم به نظر برسد. تجارت بین‌المللی پر از چالش‌های هیجان‌انگیز و فرصت‌های طلایی است، و من می‌خواهم این مسیر را برای علاقه‌مندان شفاف‌تر، هموارتر و جذاب‌تر کنم.
دیدگاه‌ها