[ad_1]
به گزارش تراز ، “بسته جامع اشتغال فراگیر” دیروز به تصویب رسید. بسته ای که ۴ طرح اشتغالیِ تکاپو، کارورزی، مهارت آموزی و مشوق های بیمه ای کارفرما را در خود دارد.
این در حالی است که وزیر محترم کار پنجم اردیبهشت ماه امسال اعلام کرده بود که برنامه های متعدد “هشتگانه‌ای” برای اشتغال در سال جاری دارند. ربیعی به طرح‌هایی با عنوان از یارانه به کارانه، کارفرمایی، مشاغل حمایتی و کارآفرینی اشاره کرد اما توضیحی نداد که این طرح ها چه هستند و لیستش هم ۸ تایی هم نشد. ۱۳ اردیبهشت ماه وزیر کار بالاخره یک نشست خبری گذاشت تا درباره طرح های دولت توضیح دهد. ایشان نه تنها توضیح جدیدی ارائه نکرد، بلکه بر ابهامات هم افزود. ایشان گفتند که من برنامه‌های “۱۰ گانه” اشتغال را توضیح خواهم داد. توضیح ندادند و ایام انتخابات رسید. برنامه انتخاباتی حسن روحانی منتشر شد و در آن تقریبا هر کاری که در حوزه اشتغال به ذهن می رسد بود. بیش از “۲۰ طرح و برنامه” ذکر شده بود.
همین ارقام که در طول کمتر از ۲ ماه بین ۴ و ۸ و ۱۰ و ۲۰ تغییر کرده است به خوبی نشان از آشفتگی ذهنی سیاستگذار حوزه اشتغال دارد. قبلا درباره حدود ۶ طرح اشتغالی دولت یازدهم، نامتناسب بودن آنها، عدم اجرای اکثر آنها و ارائه طرح های جدید بدون اجرای طرح قبلی و ارائه گزارش نوشته شد. بدون مرور آنها کافی است به کسی که اندک آشنایی با مسائل اقتصادی، ماهیت زمانی طرح ها و سیاستگذاری دارد بگویید که یک دولت در ۴ سال ۶ طرح اشتغالی ارائه کرده است. آشفتگی کمترین تلقی یک کارشناس از این شرایط خواهد بود.
اما متاسفانه این شرایط در آستانه انتخابات تشدید شد و حالا هم ظاهرا ادامه دارد. آشفتگی ذهن سیاستگذار حوزه اشتغال آنقدر است که حتی نام طرح ها هم در طول دوره های کوتاه به کرات تغییر کرده است. جهت رعایت اختصار همین یک سال گذشته را مرور می کنم. اردیبهشت ۹۵ طرح “اشتغال فراگیر حرکت” در شورای عالی اشتغال تصویب شد. مردادماه سال گذشته وزیر کار از بررسی طرحی تحت عنوان “رشد فراگیر اشتغال” در دولت خبر داد. مهرماه بدون ارائه توضیح کافی، طرحی تحت عنوان “بسته حمایت از مشاغل پایدار” ابلاغ شد. اوایل امسال وزیر کار گفت که «اشتغال فراگیر ضد فقر، اشتغال توانمندساز» عنوان برنامه های ما برای اشتغال است. اکنون نیز بسته جامع اشتغال فراگیر” با ۴ طرح تصویب شده است.
شاید بگویید که نامها مهم نیست! اما کافی است که خود را جای یک کارشناس یا تحلیلگر یا منتقد بگذارید که می خواهد درباره عملکرد دولتی که نماینده او و نماینده مردم است قضاوت کند و گزارشی ارائه کند. آیا با این آشفتگی که حتی نام طرح ها را هم در برگرفته ممکن است. بگذریم از اینکه وظیفه دولت آن است که به طور منظم با برگزاری نشست خبری، درباره طرح های قبلی با شفافیت توضیح دهد و نتایج آنها را برشمرد. اگر شکست خورده عذرخواهی کند و علل را بگوید. آقای وزیر، ما انتظاراتمان را کم کردیم و انتظار ارائه گزارش نداریم، لااقل به ذهن خود نظم بدهید یا اینکه هر چیزی که قطعی نیست را در رسانه ها نگویید تا آشفتگیتان به جامعه و تحلیلگران هم منتقل نشود. سخن آخر اینکه، ای کاش دولت دوازدهم اهمیت بیشتری به مهمترین بحران پیش روی کشور یعنی بیکاری، بدهد و از این آشفتگی ها بکاهد.
[ad_2]
Source link
