واردات ۳۹۷تن کیف به کشور

این در حالیست که مشتریان بیشتر به سمت کیف‌هایی سوق پیدا می‌کنند که دارای رنگ و لعاب بیشتری هستند که اغلب این کالاها وارداتی بوده و کالاهای تولید داخل به دلیل نداشتن طرح و رنگ زیبا چندان بازار خوبی ندارند. این در حالیست که در گذشته‌ای نه چندان دور، ایران به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان کیف و کفش در جهان شهره بود، اما این خوشنامی همچون بسیاری از صنایع دیگر در مواجهه با پدیده شوم قاچاق و واردات بی‌رویه دچار آسیب‌ها و مخاطرات جدی شده است.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از کسب و کار، آمار گمرک حاکی از آن است که در چهارماهه نخست سال جاری بیش از ۳۹۷ تن انواع کیف از کشور‌های مختلف جهان وارد ایران شده است. براساس آمار مقدماتی گمرک از تجارت خارجی چهار ماهه نخست سال جاری، در این مدت بیش از ۳۹۷ تن کیف مدرسه، چمدان و کیف مدارک از کشور‌های مختلف جهان وارد ایران شده است. براساس واردات این حجم کیف به کشور، یک میلیون و ۵۲۸ هزار و ۷۹۵ دلار ارز از کشور خارج شد که بالغ بر ۴ میلیارد و ۹۶۰ میلیون و ۳۳۹ هزار و ۴۱۸ تومان در آمار گمرک به ثبت رسیده است.

گفتنی است کیف‌ها از ۱۱ کشور جهان وارد ایران شده که در این میان نخستین و بزرگ‌ترین صادرکننده کیف به ایران چین بوده که با فروش ۲۷۱ تن کیف به ایران، درآمد یک میلیون و ۴۴ هزار و ۸۲۵ دلاری را نصیب خود کرده است. بعد از چین، کشور امارات متحده عربی دومین صادرکننده کیف به کشور بوده که در ۴ ماهه نخست سال جاری درآمد ۴۲۳ هزار دلاری را به خود اختصاص داده است. در این میان گرجستان با صادرات بیش از ۱.۵ تن کیف سومین صادرکننده به ایران بوده است. گفتنی است کشور‌های ترکیه، اسپانیا، آلمان، اندونزی، ایتالیا، تایلند، ژاپن و صربستان در رده‌های پایین‌تر صادرات کیف به ایران  قرار دارند. بابک یزدان‌بین، یکی از فعالان حوزه تولید کیف و کفش در غرب استان تهران با اشاره به لزوم حرکت در مسیر تجهیز کارگاه‌ها و واحدهای تولید کیف و کفش و بهره‌گیری از دستگاه‌های پیشرفته و نوین، اظهار داشت: در شرایط کنونی، رقابت به میزانی سنگین و نفسگیر شده که در صورت استفاده از تجهیزات و دستگاه‌های مستهلک، امکان ربودن گوی سبقت از رقبا، سخت و دشوار  خواهد بود. وی افزود: البته در بخش تولید کیف و کفش دستی که به نوعی تکیه‌گاه اصلی آن به هنر دست ایرانی و کفش‌ها و کیف‌های دست‌ساز معطوف می‌شود، نقش دستگاه‌ها و تجهیزات نوین و پیشرفته، چندان برجسته و قابل توجه نیست. یزدان‌بین عنوان کرد: اما این تمامی واقعیت بازار نیست و به هر حال کم نیستند افراد و گروه‌هایی که کیف و کفش مورد علاقه خود را از مراکز و فروشگاه‌هایی تهیه می‌کنند که به نوعی اکثریت قریب به اتفاق این محصولات صنعتی‌دوز هستند. این تولیدکننده کیف و کفش گفت: در چنین بستری، دستگاه‌ها و تجهیزات نوین، حرف نخست را می‌زند و به تبع در صورت استفاده از ادوات قدیمی و مستهلک، نقش‌آفرینی مثبت در بازار اشاره‌شده، بسیار سخت و بعضا ناممکن خواهد بود.

تا دو سال آینده نیز کیف در بازار و انبارها وجود دارد

محمد وثیقی، تولیدکننده کیف

در شرایطی که رکود بازار و واردات تولیدکنندگان را آزار می‌دهد، اما در این شرایط شاهد هستیم که تمام تولیدی‌ها برای حفظ سهم خود در بازار با تمام توان به کار خود ادامه می‌دهند، حتی اگر این مقدار ۳۰ درصد از کل توان تولیدی آنها باشد. در حال حاضر واردات کیف هم به اندازه‌ای است که مشکلی برای تامین نیاز بازار وجود ندارد و برای مصرف‌کنندگان حتی تا دو سال آینده نیز کیف در بازار و انبارها وجود دارد.

این کالاهایی که در بازار وجود دارد و استقبال بیشتری هم حتی از آنها می‌شود، محصول کشورهایی است که هیچ برتری و امتیازی بالاتر از ایرانی و تولید ایرانی ندارند. مشکل اصلی در کشور ما حمایت است و در هیچ مساله‌ای عقب‌تر از دیگران نیستیم. در کشوری مانند چین نظم و حمایت دولتی از تولید وجود دارد وگرنه چین در تولید هیچ‌چیز از ایران بهتر ندارد.

این در حالیست که دولت باید از واردات بی‌رویه مخصوصا از کشور چین جلوگیری کند و محصولاتی که به عنوان نمونه وارد می‌شود، تعدادشان معقول بوده و قابلیت عرضه در بازار را نداشته باشد. باید منابع بانکی را به سمت این صنعت هدایت کنیم، زیرا برای رونق در این صنعت نیازمند منابع بانکی، سرمایه در گردش و تسهیلات با سود کم هستیم.

توانایی تامین نیاز بازار را داریم

محسن خردمند، رئیس اتحادیه سراجان

تمام صنوف تولیدکننده در کشور در رکود به سر می‌برند و صنف سراج نیز از این قاعده مستثنا نیست، اما اعضای این اتحادیه در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید آماده خدمت‌رسانی به مشتریان بوده و هستند و تولیدات امسال ما بسیار باکیفیت‌ بوده و از لحاظ کمیت نیز توانایی تامین نیاز بازار را داریم. البته نمی‌توان منکر این موضوع شد که کیف‌های خارجی به لحاظ تنوع اقبال بیشتری در بازار داشته‌اند که به همین منظور و برای افزایش استقبال از تولیدات داخلی باید در این امور فرهنگ‌سازی صورت بگیرد. تولیدکننده به دنبال این است که طرحی که روی کیف می‌زند، به چشم خریدار که همان بچه‌ها هستند، جالب بیاید زیرا اگر اینطور نباشد آن کیفی که از خارج وارد می‌شود به راحتی بازار را می‌گیرد. پس ما اگر می‌خواهیم در بازار بمانیم، باید طرح‌هایی را بزنیم که مشتریان خوش‌شان بیاید.

در کنار رکود و البته استقبال از اجناس خارجی که شاید مشکلات مهمی برای اعضای صنف است، اما مساله مهمی که در سال جاری امید را برای ادامه فعالیت در بازاریان زنده کرد، کاهش حجم قاچاق کیف بود. معمولا کیف‌های ساخته‌شده به دلیل حجم و سنگینی، کمتر قاچاق می‌شوند و کالای قاچاق بیشتر درباره کیف‌های زنانه‌ای است که از ترکیه وارد می‌شود و با توجه به هزینه‌های زیاد قاچاق، بیشتر فعالان در این صنف از طریق قانونی کالای خود را می‌آورند. البته در کنار تمام این موضوعات، مشکل صادرات نیز وجود دارد. صادرات ما به دلیل بالا بودن قیمت مواد اولیه و هزینه‌های سربار، بسیار کم است، زیرا ما توانایی رقابت در بازارهایی مثل عراق و افغانستان را نداریم و فقط در بخش کیف‌های زنانه سنگین و کالاهای تمام‌چرم، اندکی صادرات داشته‌ایم.